Mijn speaker in mijn hand, de wind door mijn haren en mijn voeten trillen helemaal van het slechte wegdek. Verstand op nul en gewoon laten gaan.Lieke rijd naast me, we volgen elkaar en zien wel waar we uitkomen. Onderweg stoppen we en paar keer, even praten, met elkaar lachen of simpel uitrusten. De muziek gaat gewoon verder. Wij gaan gewoon verder. Mensen toeteren als ze het irritant vinden dat we midden de weg rijden. We gaan aan de kant en daarna weer terug. Voor longboarders is het niet verboden om op de weg te rijden. We hebben dorst en gaan naar de winkel, het is avond en rustig dus we rijden gewoon verder in de winkel. Zolang we niks slopen is het prima. We rekenen af en gaan achter de winkel zitten. We kijken hoelaat het is en besluiten naar huis te gaan, wel met een omweg want dan rijden we over asfalt. Terwijl we rijden probeer ik door mijn knieën te gaan. Ik val bijna en besluit het later nog maar een keer te gaan oefenen. Thuis aangekomen zet ik mijn longboard in de garage om hem waarschijnlijk morgen er weer uit te halen.